Moin Oostfreesland!
Hier bün ik weer. Annie Heger, Fehntjer Wicht mit Wuddels in Spetzerfehn, en Hart för Ollnbörg un de Nöös intüsken in d‘ Berliner Lücht. Een um anner Maant vertell ik jo an düsse Stee in ’t Bladd, över wat ik simileren un mimereren do.
Inhaken!“ Un los kann ’t gahn mit Wuppdi links un Wuppdi rechts.Well hett sük dat Schukeln egentlik utdacht? Hett sik dat överhoopt well utdacht of is dat so en Instinkt, de us Düütsken dwingt us intohaken un van links na rechts un hen un her to schukeln, sodraa de Kapell to d‘ Dreeviddeltakt uthaalt? Un dat meest ok noch mit us heel un dall frömd Lüüd? Un denn singt sogaar Unkel Heinz mit, de anners nienich foss singen würr, nich maal in d‘ Kark. Wenn du sülvst up de Spööldeel steihst, is dat mennigmaal (...).
