Well nich will dieken, de mutt wieken
Hier bün ik weer. Annie Heger, Fehntjer Wicht mit Wuddels in Spetzerfehn, en Hart för Ollnbörg un de Nöös intüsken in d‘ Berliner Lücht. Een um anner Maant vertell ik jo an düsse Stee in ’t Bladd, över wat ik simileren un mimereren do.
Wenn de Diek nich weer, denn würr dat kien Oostfreesland geven. Weten ji, wat allns weg weer, würr dat us Dieken nich geven? Dat eerst Maal, dat ik daaröver nadocht hebb, wat weer, wenn dat de Dieken nich geev, is 2005 west. Daar hebb ik nämlich in Dangast bi en Theaterspektakel mitspöölt: „Der Deicher“. Dat gung um de Diekboo un um de Lawai van de Diekers in dat Johr 1765 in Sophiengroden. (Ik was dat Wicht van de Diekinspekter, hebb mi denn aver in de Hauptmackador van de Lawaimakers verknallt.) (...).
